Op 9 september heeft Jo Rademakers een lezing gegeven over de Opwarming van de Aarde. Dit was de eerste lezing na de lockdown periode. Dus spannend hoe dit alles zou verlopen. Riët heeft voor gebak met het VGPA logo gezorgd en ook nog lekkere soesjes gemaakt. Dit viel wel in goed aarde. Ben Eggermont herdacht de leden en ex-leden die ons tijdens de lockdown periode ontvallen zijn.
Jo had zijn lezing vooral toegespitst op de zeespiegelstijging.
Sinds het begin van de industriële revolutie is de temperatuur met ca 1 °C gestegen. De gevolgen hiervan zien we nu vooral terug in een snelle verandering van het klimaat op aarde. Een tweede gevolg is de stijging van de zeespiegel. Deze stijging bedraagt nu ca 20 cm.
De oorzaak van deze opwarming is het broeikasgas CO2, aldus de klimaatwetenschappers verenigd in het IPCC (in 1988 opgericht door de VN). Volgens de klimaatsceptici valt deze stijging binnen de natuurlijke variaties van ons klimaat. Daarbij verwijzend naar de middeleeuwse opwarming (+1,5 °C) en naar de mini ijstijd tussen 1450 en 1800 (-1,5 °C).
Het klimaat gedurende de recente 500.000 jaar laat zien dat het klimaat gekenmerkt wordt door een cyclus van 120.000 jaar. Langdurige ijstijden worden onderbroken door korte warme periodes. De huidige warme periode duurt nu al ruim 20.000 jaar en kan nog ca 10.000 jaar voortduren. De homo sapiens (200.000 jaar oud) heeft slechts 2 van deze periodes meegemaakt.
De zeespiegel volgt de temperatuur. Gedurende de warme periodes staat de zeespiegel hoog. Tijdens de ijstijden daalt de zeespiegel met ca 120 meter.
De snelle temperatuur stijging van de laatste jaren is wel verontrustend. De CO2 concentratie (één van de broeikasgassen) is de laatste 3 miljoen jaar nooit hoger geweest dan 300 p/m. En bedraagt nu ca. 410 p/m.
Hebben we helemaal niets gedaan? In 1988 hebben de verenigde naties het IPCC opgericht en ze rapporteren periodiek over het klimaat. En het KNMI heeft een Samenvatting voor beleidsmakers gemaakt. Er is een poging gedaan de CO2 uitstoot tot het niveau van 1990 te beperken (21 Gigaton) om zodoende de opwarming te beperken tot 1.5 °C in 2100. In Rio de Janeiro (1992) was de CO2 uitstoot nog 23 Gigaton, toen leek dit nog simpel. In Kyoto (1997) was dit al 24 Gigaton. En tijdens de bijeenkomst in Parijs (2015) was dit al gestegen tot 36 Gigaton en lijkt 1.5 °C niet meer haalbaar, nu wordt geprobeerd binnen de 2 °C stijging te blijven.
Nederland heeft een Deltaplan 2100 opgesteld uitgaande van een max. zeespiegelstijging van 1.2 meter in 2100. Inmiddels zijn er alarmerende berichten van Professor Drijfhout die zich afvraagt hoe lang Holland nog houdbaar is en hij houdt rekening met een stijging va 15 meter over 200 jaar. Ook Deltares brengt de mogelijke gevolgen van versnelde zeespiegelstijging voor Nederland in kaart voor het geval de temperatuurstijging niet binnen de 2 °C blijft.
Moeten we ons zorgen maken? De toekomst zal het uitwijzen. Niet iedereen is het eens met het standpunt van prof. Drijfhout. De geoloog Salomon Kroonenberg (inmiddels met emeritaat) verwacht dat de maximale zeespiegelstijging niet meer dan 35 centimeter in 2100 zal bedragen.
Nogmaals de toekomst zal dit uitwijzen.
Er waren 23 deelnemers, die heel veel vragen over dit onderwerp hadden, en die Jo na afloop een welverdiend applaus gaven. Er werd tijdens de pauze en na afloop nog druk over nagepraat, uiteraard op 1.5 meter. Iedereen was blij dat we eindelijk weer eens bij elkaar konden komen.
Hieronder enkele fotos:
