Op 8 februari hebben we de Algemene leden Vergadering gehouden.
Onder de ca. 30 bezoekers waren er 26 leden van de vereniging.
Na wat technische problemen konden we om kwart over twee beginnen. Riët Brand en Jos van der Veeken zijn herkozen als bestuurslid. Aftredend secretaris Bert Middeldorp wordt opgevolgd door Hans Schenk. En Alie Roos neemt een aantal taken op zich, waaronder het versturen van Kroonbrieven en de convocaties. Beiden zijn onder algemeen applaus als bestuurslid gekozen.
De penningmeester, Jos van der Veeken, gaf een toelichting op de jaarcijfers en de begroting van volgend jaar. Het eindresultaat voor 2022 liet zelfs een iets groter tekort zien dan het begrote tekort van € 1850,-. Gezien onze financiële buffer is dat geen probleem.In de begroting van 2023 staat wederom een verwacht negatief resultaat van € 1.850,-. De penningmeester heeft, zoals altijd, een voorzichtige begroting opgesteld en acht dit tekort verdedigbaar, ook gezien onze kaspositie. We nemen geen verdere maatregelen om de begroting beter in balans te brengen.
De contributie proberen we zo lang mogelijk op € 25,- te houden. De eigen bijdrages voor onze jaarlijkse diner en busreis zullen dit jaar met € 5,- per persoon worden verhoogd.
Tot nader order blijven de drankjes op de soosmiddag weer voor rekening van de vereniging.
De kascontrole is door dhr. Richard Oostwal en dhr. Anton Meyboom verricht. Richard Oostwal doet verslag en meldt dat de kascommissie akkoord kan gaan met het verslag. Richard Oostwal rapporteerde dat de administratie keurig op orde was en gemakkelijk te controleren. Op basis van hun bevindingen bevelen zij decharge aan voor de penningmeester en het bestuur. De vergadering heeft de aanbeveling unaniem overgenomen. Met applaus werden de penningmeester Jos van der Veeken en de kascontrole commissie bedankt. De volgende kascontrole wordt gedaan door dhr. Anton Meyboom en dhr. Piet de Haan, met als reserve dhr. Hans Broeren.
Herman Uitenboogaard van de Regio-Oost heeft iets over het Philips Pensioen Fonds (PPF) verteld. Ze hebben afgelopen jaar keurig geïndexeerd, maar gelijk ook een waarschuwing afgegeven. Het PPF is voorzichtig, eind april horen we wat we niet krijgen.
Er is uiteraard een discussie (en strijd) over de invoering van de nieuwe pensioenwet. De discussie gaat vooral over wat er in de buffer moet zitten. De oudere leden willen zoveel mogelijk uitbetalen, het PPF wil de buffer niet helemaal leeg maken. De vraag is hoever kun je gaan?
Het is afwachten wat de nieuwe pensioenwet gaat doen. Hopelijk wordt de wet nog voor de statenverkiezingen door de eerste kamer aangenomen, want de samenstelling van de nieuwe eerste kamer zou wel eens heel anders kunnen worden.
Na de pauze heeft Nico Heiner ons bijgepraat over straatmeubilair. Dat blijkt toch niet de stoelen, tafels en bedden die als grofvuil aan de weg worden gezet. Ze moeten namelijk wel vastzitten (anders worden ze gemolesteerd) en ze moeten ook wel een functie hebben of gehad hebben.
Onder straatmeubilair worden zaken verstaan als banken, verkeersborden, lantaarnpalen, hekwerken, brievenbussen e.d.. Van al deze soorten heeft Nico voorbeelden gegeven. Zo hebben we historische banken genoemd naar bekende Apeldoorners (die inmiddels niemand meer blijkt te kennen).
Ook de houten bruggen in het Oranjepark en Wilhelmina park behoren tot het straatmeubilair. De ontwerper mag dan keurig bedongen hebben dat ze altijd van hout zouden moeten blijven, maar geen rekening gehouden heeft met de wet-en-regelgeving. Hout gaat rotten, vandaar een metalen onderstel, of in geval van het Oranjepark, een compleet nieuwe betonnen brug die grote mensenmassa’s aankan.
Soms staan ze op de verkeerde plek. Telefooncellen, straatklokken en gapers waren vroeger overal aanwezig. Ze hebben inmiddels hun functie verloren en je vindt ze nog maar zelden. Misschien dat brievenbussen en bushaltes wel hetzelfde lot wacht?
Stolpersteine behoren ook tot het straatmeubilair. Deze liggen op straat voor de huizen waar Joodse bewoners gewoond hebben die tijdens de oorlog omgekomen zijn. Echter Apeldoorn heeft voor afwijkend (lees goedkoper) materiaal gekozen dan de officiële stolpersteine van Gunter Demmig. Alleen bij de kerk van Beekbergen ligt nog een officiële van Gunter Demmig.
Nico zou nog uren door kunnen gaan (over transformatiehuisjes, aanplakzuilen, standbeelden, borstbeelden, fonteinen, afvalbakken, pompen en fietsenstallingen), maar de toehoorders waren inmiddels uitgedroogd.
Er waren maar liefst ca. 30 mensen, die Nico, een welverdiend applaus gaven.